Τραπ, Αλητάκια και Μανταμίτσες: Μέρος 1
Γιατί η τραπ δείχνει να έχει βρει τόσο γόνιμο έδαφος στα μικρά παιδάκια; Ποιές χρόνιες ελλείψεις της ελληνικής κοινωνίας προετοίμασαν το ερχομό της;
Πολύς ντόρος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για την τραπ και τους επονομαζόμενους Έλληνες τράπερς. Για όσους δεν το ξέρουν, οι τράπερς είναι οι παλιοί καγκουρόβλαχοι που τώρα φόρεσαν τα κοσμήματα της γιαγιάς τους, βάρεσαν τατουάζ τον πίκατσου από τα πόκεμον και ήρθαν να μας πείσουν πως είναι σκληροί γκάνγκστερ, βγαλμένοι μέσα από τα βαθύτερα γκέτο της Νέας Υόρκης.
Αν και θα μπορούσα να γράψω πολλά για αυτά τα καραγκιοζάκια που θέλουν να μας πείσουν πως είναι οι Έλληνες Εσκομπάρ και Αλ Καπόνε κυνηγώντας τη προσοχή που δε τους έδωσαν ποτέ οι γονείς τους, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε κάτι που είναι όντως ανησυχητικό όσον αφορά την περίπτωσή τους. Αυτό δεν είναι άλλο από την επιρροή που έχουν στη νεολαία και ειδικά στα παιδάκια κάτω των 18, τα οποία τους έχουν μετατρέψει σε είδωλα και σε παραδείγματα προς μίμηση όσον αφορά αξίες όπως η ανδρεία. Πώς όμως έγινε αυτό; Ποιά είναι τα βαθύτερα αίτια που έλκουν την νεολαία προς αυτούς και γιατί προωθούνται τόσο πολύ από τα συστημικά ΜΜΕ και τα social media;
Έλλειμμα σχολείου και οικογένειας
Οι πρώτοι δύο υπαίτιοι για το γεγονός πως ανήλικοι και νεαροί ενήλικες καταλήγουν να γοητεύονται και να θέλουν να μοιάσουν σε αυτά τα γκανγκστερο-τελετάμπις είναι η οικογένεια και δευτερευόντως το σχολείο. Ο λόγος αυτού είναι πως εδώ και δεκαετίες η οικογένεια και το σχολείο αδυνατούν να μάθουν στα παιδιά αξίες και να τους δώσουν παραδείγματα προς μίμηση.
Κεντρική και μόνη αξία που μεταφέρουν οι περισσότερες οικογένειες στα υπό διαμόρφωση ακόμα μυαλουδάκια των παιδιών τους είναι η άνευ όρων απόκτηση χρημάτων και κύρους. Πόσοι από εσάς δεν έχετε ακούσει μεγαλώνοντας το γνωστό “Γίνε γιατρός/δικηγόρος/δημόσιος υπάλληλος/κτλ. για να βγάζεις λεφτά και να σέβονται όλοι” από την οικογένειά σας; Όταν έχουμε μετατραπεί σε έναν λαό που δοξάζει σαν τον τελευταίο εθισμένο το χρήμα και την ιδιότητα του να επιβάλλεσαι με το έτσι θέλω στους συνανθρώπους σου, πώς είναι δυνατόν η νεολαία να μην συναρπάζεται από τη γκλαμουριά και τον ψευτο-ανδρισμό που προβάλλουν οι τράπερς;
Στη συνέχεια έρχεται το τρισάθλιο σύστημα παιδείας μας, το οποίο έχει καταληφθεί από δασκαλίσκους και δασκαλίτσες που έγιναν εκπαιδευτικοί απλά και μόνο για να έχουν έναν σίγουρο μισθό και διογκώνει αυτό το έλλειμμα αξιών σε διαστάσεις ολύμπιου τιτάνα. Πέρα από το γεγονός πως τα παιδιά στις σχολικές αίθουσες βομβαρδίζονται με την ίδια βλακεία, (πως δηλαδή πρέπει να κάνουν το Α ή το Β επάγγελμα για να γίνουν λεφτάδες και πως αυτό είναι ο μόνος λόγος να σπουδάσεις και να ασχοληθείς με μια επιστήμη ή τέχνη), μαθαίνουν επίσης πως οι ψευτομαγκιές και τα νταηλίκια είναι η γλώσσα της εξουσίας και πως αν θέλουν να έχουν εκτόπισμα σε αυτόν τον κόσμο θα πρέπει να μάθουν να την μιλούν άπταιστα.
Πιο συγκεκριμένα μιλάω για το φαινόμενο του τραμπουκισμού και λοιπών αντικοινωνικών συμπεριφορών, εντός και εκτός της ώρας του μαθήματος, οι οποίες αποτελούν τη νέα νόρμα της σχολικής ζωής. Καθηγητικό προσωπικό και γονείς έχουν αποφασίσει να αφήνουν ατιμώρητα πλέον αυτά τα φαινόμενα με το επιχείρημα του “πού να ασχολείσαι τώρα, μωρέ”. Αποτέλεσμα αυτού, είναι τα μικρά παιδιά μαθαίνουν πως αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι απλά φυσιολογικές αλλά είναι μάλιστα και κοινωνικά επικερδείς, μιας και οι τραμπούκοι αποκτούν την ιδιότητα να κάνουν ότι θέλουν, όποτε θέλουν εις βάρος του κοινωνικού τους περίγυρου.
Τούτων δοθέντων δε θα πρέπει να προξενεί ουδεμία εντύπωση όταν αυτά τα παιδιά καταλήγουν φαν των διάφορων ψευτο-μαγκιτών τράπερ οι οποίοι απλά μελοποιούν αυτές τις διδαχές και τα βιώματα της καθημερινότητάς τους σε μορφή πιασάρικου βίντεο κλιπ.
Ραντεβού στο δεύτερο μέρος όπου θα δούμε τον ρόλο των social media και των καθεστωτικών ΜΜΕ στη προώθηση της τραπ και των τράπερς καθώς και τον σκοπό που εξυπηρετούν.